Łuszczyca jest to rodzaj przewlekłej i zapalnej choroby. Charakteryzuje się ona zmianami pojawiającymi się na skórze. Zmiany te objawiają się w postaci nieprawidłowego oraz nadmiernego rogowacenia naskórka. Czynnik, który powoduje wystąpienie choroby to geny. W Polsce na tego typu schorzenia choruje zaledwie 2% całej populacji. Wiele osób zastanawia się, czy łuszczyca jest zaraźliwa? Odpowiedź na to pytanie znajduje się w poniższym artykule.
Co to jest łuszczyca ?
Jest to rodzaj choroby skóry. Jednak zdarza się, że objawy pojawiają się także w obrębie paznokci, którym potrafią towarzyszyć zmiany skórne. Łuszczyca, mimo iż jest rodzajem przewlekłej choroby i często potrafi nawracać to nie jest ona zakaźna.
Łuszczyca atakuje:
- łokcie,
- kolana,
- włosy głowy,
- większą część skóry chorego.
Przyczyny i leczenie łuszczycy
Nikt jeszcze nie wyjaśnił przyczyny występowania choroby. Jednak wielu lekarzy uważa, że tego typu schorzenie ma podłoże genetyczne, a także immunologiczne. Duże znaczenie w tym przypadku mają komórki Langenharsa znajdujące się w naskórku. Znaczenie mają też przebyte infekcje w przeszłości, urazy, a także stres.
Proces leczenia łuszczycy uzależniony jest w dużej mierze od rodzaju choroby, a także od wielkości powierzchni zainfekowanej skóry. W przypadku 25% zakażenia stosuje się leczenie miejscowe. Jednak, w momencie większego stopnia uszkodzenia przeprowadzane jest leczenie ogólnoustrojowe, jak i miejscowe. W pierwszym etapie leczenia usuwane są charakterystyczne łuski łuszczycowe. Następnie leczenie skupia się na wyhamowaniu zbyt dużej proliferacji, która polega na dzieleniu komórek naskórka. Do leczenia miejscowego wykorzystuje się preparaty.
Typy łuszczycy
- Łuszczyca plackowata — charakteryzuje się wypukłymi, czerwonymi wykwitami, które pokryte są grubą warstwą srebrzystobiałych obumarłych komórek naskórka. W tym przypadku zmiany występują najczęściej na głowie, kolanach, łokciach oraz w dolnych partiach pleców. Miejsca przebiegu choroby są swędzące i bolesne. Mogą pękać oraz krwawić.
- Łuszczyca odwrócona — przejawia się żywoczerwonymi, połyskliwymi wykwintami, które występują na powierzchniach zgięciowych np. pod pachami, pod kolanami i w pachwinach. Tego typu zmiany nie wykazują obecności łuski, gdyż miejsca te są wysoko nawilżone, lecz łatwo podatne na różnego typu podrażnienia wywołane przez tarcie. Łuszczyca odwrócona jest szczególnie powszechna u osób otyłych, które mają fałdy skórne.
- Łuszczyca krostkowa — ograniczona jest do pewnych obszarów takich jak ramiona i stopy. Przybiera postać uogólnioną, która pokrywa większą powierzchnię ciała. Najpierw pojawia się zaczerwienienie, które następnie zamienia się w krosty i łuski.
Łuszczyca, a dieta
Dieta w tym przypadku ma bardzo duże znaczenie. Liczy się nie tylko to, co jesz, ale także ilość częstotliwość spożywanego posiłku, nawodnienie organizmu oraz wykonywana aktywność fizyczna. Czynniki te pełnią ważną funkcję w procesach metabolicznych w organizmie również podczas usuwania toksyn. Musisz unikać więc produktów, które mogą wywoływać nasilenie się objawów. Do organizmu powinny być dostarczane odpowiednie składniki odpowiadające za prawidłowe nawilżenie skóry tym samym, poprawiając jej kondycję.
Łuszczyca u dzieci
Łuszczyca pojawia się ona najczęściej między 10 a 40 rokiem życia. Jednak od pewnego czasu tego typu zachorowania można spotkać u niemowląt. Najczęstsze przyczyny łuszczycy u dzieci to:
- Infekcja, górnych druk oddechowych, która może doprowadzić do zakażenia paciorkowcem.
- Grzyby drożdżopodobne.
- Wirus HIV.
- Robaczyce.
- Próchnica zębów.
- Stres.
Rozpoznanie tego typu łuszczycy u dzieci niewątpliwie nie jest takie proste, jak stwierdzenie tej samej choroby u dorosłej osoby. Mimo iż jest to takie samo schorzenie to wizyta u lekarza często nie wykazuje jednoznacznie, że jest to łuszczyca. Najczęściej u osób powyżej 18 roku życia występuje tak zwana łuszczyca plackowata. Jest to aż 73,7% osób. Także rzadziej spotykana łuszczyca kropelkowa. W tym przypadku dotykająca, aż 13,7% osób. Jednak zdarza się także, że ludzie w tym wieku mają łuszczyce owłosionej skóry głowy, która dotyka tylko 7,6% osób. Najrzadziej natomiast występuje łuszczyca krostkowa atakująca 1,1% populacji w tym wieku.
Najczęściej w przypadku łuszczycy dziecięcej, obok fałdów pachwinowych, a także w obrębie narządów płciowych oraz szpary pośladkowej, powstaje rumień. Diagnozować tego typu powikłania powinniśmy w momencie, kiedy zaobserwujemy zmiany skórne podczas zakładania i ściągania pieluszek.
Obraz kliniczny łuszczycy wieku dziecięcego
Łuszczyca plackowata
U młodszych dzieci typowym objawem łuszczycy jest blaszka z niewielkim złuszczaniem, z tendencją do częstego ataku skóry owłosionej głowy, twarzy oraz powierzchni zgięciowych. Zmiany z reguły są zlokalizowane symetrycznie. Skóra owłosiona głowy jest najczęstszym miejscem występowania zmian łuszczycowych. W tej grupie wiekowej jest to bardzo często zajmowany obszar skóry. U dzieci, które są w wieku szkolnym łuszczyca jest często umiejscawia w przewodzie słuchowym zewnętrznym, a także w okolicach powiek górnych. Przy tego typu schorzeniach przyczyną bardzo często są zmiany paznokciowe. Mogą one współistnieć z każdym typem łuszczycy. Łuszczyca paznokci najczęściej objawia się w postaci plam olejowych, onycholizy czy hiperkeratozy podpaznokciowej.
Łuszczyca kropelkowa
Jest to drugi rodzaj choroby w kolejności, po łuszczycy plackowatej. Występuje ona najczęściej u dzieci. Typowy wysiew drobnych zmian łuszczycowych pojawia się w obrębie skóry tułowia, średnio po dwóch tygodniach od pierwszych objawów infekcji bakteryjnej, najczęściej paciorkowcowej czy wirusowej. Łuszczyca kropelkowa ma tak zwany proces zaostrzenia, który najczęściej wynosi 3-4 miesiące. Po tym czasie objawy mogą się nasilać.
Łuszczyca krostkowa
Łuszczyca krostkowa jest rzadko występującą odmianą choroby u dzieci. Jednak postać uogólniona łuszczycy krostkowej oraz postać obrączkowata występują częściej u dzieci niż u osób dorosłych.
Łuszczyca głowy — domowe sposoby
Istnieją następujące sposoby walki z łuszczycą takie jak:
- Leczenie ziołami — są naturalne i nie zawierają konserwantów, a także działają łagodząco na skórę głowy. Do leczenia pacjentów mających łuszczycę, najczęściej stosuje się olejki z dziurawca, soi oraz argonowca lub makadami. Wymienione preparaty można ze sobą mieszać, dodając do nich łyżkę ciepłej wody. Przygotowana porcja wystarczy na 2-3 spożycia i można ją spożywać pomiędzy posiłkami.
- Kąpiel w słonej wodzie.
- Kąpiele słoneczne — mają pozytywny wpływ na wygląd skóry osób, które są chore na łuszczycę.
- Leczenie za pomocą octu winnego — do zniwelowania zmian znajdujących się na skórze można użyć octu winnego, który służy do przemywania miejsc dotkniętych chorobą.
Do leczenia ciężkiej postaci łuszczycy stosuje się:
- Fototerapie – polega ona na wystawieniu skóry na działanie światła ultrafioletowego, które wytwarzane jest przez specjalne lampy. Stosuje się także tak zwaną fotochemoterapie, która jest połączeniem światłouwrażliwiacza z promieniami UVA. Metody te stosowane są w przypadku leczenia miejscowego oraz w przypadku rozległych zmian skórnych.
- Metotreksat – jest to lek z grupy cytostatyków. Dlatego w momencie jego stosowania wartoś być pod stałą opieką lekarską.
- Cyklosporyna – ma silne działanie przeciwzapalne. Jednak posiada ona szereg niepożądanych działań. Dlatego stosowana jest w przypadku łuszczycy odpornej na inne leki.
- Retinoidy – mają działanie teratogenne. Dlatego zabronione jest stosowanie ich w ciąży. Są one jednak zalecane w przypadku łuszczycy krostkowej.
- Leki biologiczne – stosowane są w przypadku ciężkiego przebiegu łuszczycy lub tej, która jest odporna na działanie innych preparatów.
Miejscowe leczenie łuszczycy
Przed rozpoczęciem miejscowego leczenia należy oczyścić chorą skórę z nawarstwionych łusek. Następnie należy stosować leki w celu zahamowania procesu nadmiernego złuszczania się naskórka. Do miejscowego leczenia łuszczycy stosowane są:
- Maści oraz kremy.
- Preparaty z glikokortykosteroidami.
Czego nie lubi łuszczyca?
Szukając najlepszej metody w walce z łuszczycą warto odpowiedzieć sobie na pytanie, czego nie lubi tego typu choroba?
Chore osoby na łuszczycę, chcąc poprawić swoje zdrowie powinny jeść:
- Warzywa, które bogate są w kwas foliowy.
- Marchewkę.
- Dynię.
- Orzechy.
- Czosnek.
- Kurkumę.
- Produkty zbożowe.
- Seler.
W diecie nie powinny natomiast znajdować się takie produkty jak:
- Pomidory.
- Truskawki.
- Jagody.
- Pomarańcze.
- Ananas.
- Czerwone mięso.
Łuszczyca u kobiet w ciąży
Przebieg łuszczycy u kobiety w ciąży znacząco różni się od tego u zwykłego człowieka. W 30,40% przypadków w momencie ciąży dochodzi do złagodzenia objawów choroby. Jednak u 20% kobiet w takiej sytuacji zauważalne jest znaczące nasilenie się objawów łuszczycy.
Zasady pielęgnacji skóry
Do codziennej higieny używaj preparatów, które nie będą podrażniać twojej skóry, a także będą wykazywać działania antygrzybiczne, antybakteryjne. Najlepsze do tego celu są preparaty stworzone specjale dla osób mających łuszczycę.
Po myciu trzeba natłuścić skórę, gdyż w ten sposób składniki zawarte w kosmetykach szybciej się wchłoną.
W okresie choroby, podczas intensywnego swędzenia, należy stosować kosmetyki przeciwświądowe, które zmniejszają swędzenie, a także regulują proces podziału komórek naskórka. Natomiast w przypadku zmian łuszczycowych na twarzy, najlepiej stosować płyny micelarne lub roztwory soli fizjologicznej. Należy także udać się do dermatologa w celu doboru odpowiedniego kremu do następnie nawilżania i natłuszczania skóry, który po użyciu płynu należy nałożyć na twarz. W tym wypadku zalecane są kosmetyki zawierające w składzie oleje roślinne, czy ektoinę.
Unikać należy peelingów domowych, przeznaczonych do złuszczania łuszczącej się skóry. Podczas wizyty dermatolog powinien zalecić konkretną maść, np. z mocznikiem, który dodatkowo poprawi wchłanialność składników zawartych w kremach oraz lekach. Skórę dodatkowo warto chronić przed słońcem, stosując krem z filtrem UV. Chyba, że lekarz po diagnozie zalecił Ci tak zwaną kurację słoneczną, to w takiej sytuacji powinieneś uważać, aby nie spalić swojej skóry lecz równomiernie ją opalić. Przy bardzo dużym i długim nasłonecznieniu skóry przebieg łuszczycy może być większy i szybszy.
W momencie, gdy zmiany skórne nie zachodzą, to można zacząć wykonywać zabiegi z zakresu dermatologii estetycznej. Delikatne peelingi, a w gabinecie kosmetologicznym zabiegi nawilżające i relaksujące.
Czy łuszczyca jest zaraźliwa?
Zastanawiasz się czy łuszczyca jest zaraźliwa? Otóż, nie jest możliwe zarażenie się łuszczycą od osoby chorej, gdyż w jej rozwoju nie biorą udziału żadne drobnoustroje. Również w momencie, gdy ktoś z Twojej rodziny posiada tego typu schorzenie, nie jest to oznaka przenoszenia się choroby, lecz wpływ czynników genetycznych. Występowanie jej, chociaż u jednego rodzica zwiększa ryzyko nabycia jej przez potomstwo. Prawdopodobieństwo wynosi wówczas 15 %. Jednak w momencie, gdy dwójka rodziców choruje to prawdopodobieństwo, to wynosi już 75%.
Łuszczyca jest to rodzaj choroby, która bardzo często dotyka skórę. Inni, widząc tego typu zmiany, nie wiedząc, jakie jest ich podłoże. Mimo iż łuszczyca to nie choroba zaraźliwa to niełatwo jest z nią żyć.
Tak wiele osób myśli, że łuszczycą można się zarazić. Nic bardziej mylnego! Sama borykam się z problemem łuszczycy skóry głowy. Ale wiecie co, odkąd zaszłam w ciążę problem znikł 😀 MAGIA!